Πιστεύουμε όντως στον Θεό; Πορεία από το Εγώ στο Εμείς

Αποσπάσματα άρθρου του π. Ιωνά που θέτει καίρια ερωτήματα.

[] για πολλους απο μας τους “γεννημένους” ορθόδοξους (με πρώτον εμένα) , η πίστη στο θεο ειναι μόνο ενα διανοητικό γεγονός. δεν εχει και τόση σημασία. ο θεός ειναι ΑΥΤΟ, οχι αυτός, ειναι σαν να λεμε υπαρχει ο γαλαξίας Χ .

[] αυτο το ΕΓΩ , που δυστυχως με ανατραφήκαμε , αυτο μαθαμε οτι ειναι το πιο πολυτιμο και το ΜΟΝΟ χαρακτηριστικό οτι υπαρχουμε, θα πρεπει να ξεφτίση, να γίνη σιγα σιγα ΕΜΕΙΣ. δεν γινεται αλλοιως

[] και βεβαια υπαρχει και το ερωτημα. ΠΟΙΟΣ ΘΕΟΣ?
μια ανωτερα δυναμη , που μπορει να λεγεται βουδας , μωαμεθ, θεος , Α, Β κτλ? η ο ΤΡΙΑΔΙΚΌΣ ΘΕΟΣ? αυτός που υπαρχει ως ΚΟΙΝΩΝΙΑ? που δεν γνωρίζεται απο τα κατηγορήματα και τις ιδιότητες που του αποδιδουμε, αλλα απο αυτο που ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ, που θελει να ειναι, δηλ κοινωνια προσωπων? δηλ δεν γνωρίζεται παρα ΜΟΝΟ ΩΣ ΑΓΑΠΗ .!
ως αντικειμενικη πραγματικότητα τον γνωρίζει ο διαβολος, που αλλωστε στην καινη διαθηκη τον αποκαλεσε θεο πολύ σωστα (matt 8:29 καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες, Τί ἡμῖν καὶ σοί, υἱὲ τοῦ θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;), αλλα δεν ελαβε τον μακαρισμο του πετρου. (Ματθ. κεφ 16, 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπεν, Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ, Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέν σοι ἀλλ’ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς) .
αν δεν γνωρίσουμε ετσι τον θεο, δεν ειμαστε χριστιανοι.

[] το οτι πιστευω στον χριστο , δεν σημαινει τίποτα, αν δεν τον αναγνωρίζω ως Υιο του Πατρός, και αν δεν αναγνωρίζω οτι ο Πατηρ ειναι Πατηρ διοτι εχει τον Υιο, και οτι ειναι ΕΝΑ χωρις να συγχέονται.
γιατό λοιπόν προτεινα στην κοπέλα να παψη να σκεφτεται με το ΕΓΩ , και να αρχίση το ΕΜΕΙΣ.
αλλωστε γιατι παμε στην εκκλησία? αν δεν καταλάβαινουμε οτι εκει , και ΜΟΝΟ εκει ολοκληρούμεθα, και γινόμαστε ΕΝΑ , το σωμα του χριστου, οπως πολυ ωραια αυτη την περίοδο που τελούμε την λειτουργία του μ. Βασιλείου λεει η ευχη της αναφοράς (που δυστυχως αποτελει καταντια και εκπτωση του λειτουργικου ηθους να καλυπτεται απο τους λαριγγισμούς των ψαλτων, επίτηδες, ωστε να μην ακουσουν οι χριστανοι της υπεροχες ευχές , λες και ο ιερεας ειναι μαγος…) “να γινουν ΕΝΑ ολοι που συμμετέχουν στον αρτο και τον οινο”, δηλ το σωμα και του αιμα του χριστου.

πως θα γίνουν? το Αγιον Πνευμα θα τους ενωση! και βεβαιως το σωμα του χριστου που ειναι πληρες πνευματος αγιου.

αν ξεχναμε οτι παμε στην εκκλησία , για να ΓΙΝΟΥΜΕ εκκλησία, να γινουμε ΕΝΑ, τοτε σίγουρα ΔΕΝ ειμαστε ορθόδοξοι. αν παμε ΜΟΝΟ για τα κερια, τα καντίλια, τους ψαλτες , για καλη ψυχη ..κτλ και δεν εχουμε σκεφτη οτι ο κυριος λόγος ειναι να γινουμε ΕΝΑ χρειαζόμαστε κατηχηση….[]

Διαβάστε όλο το άρθρο του ιεραποστόλου π. Ιωνά Μούρτου στην Ταϊβάν «Μια παράξενη πρόταση κατήχησης» στο ιστολόγιο Άρωμα Ασίας.