Η δύναμη της προσευχής στις δυσκολίες.

Η ιστορία, που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή όσα απίστευτα στοιχεία και αν έχει…. ήταν αρχές Δεκέμβρη 2007.  

Οι έννοιες και οι φροντίδες της καθημερινότητας με είχαν καταβάλει εκείνο τον καιρό και ιδιαίτερα κάποιες οικογενειακές υποθέσεις μου είχαν προκαλέσει μεγάλη στεναχώρια. Τέλος πάντων σκεφτόμουν, τα έχει αυτά η ζωή. Αυτό, όμως, που ένοιωσα εκείνο το πρωί ήταν για μένα -έτσι σκεφτόμουν τότε- τελειωτικό. 

Από την προηγούμενη είχα κάποιες εκκρεμότητες να φέρω σε πέρας και μάλιστα οικονομικές, που με είχαν στεναχωρήσει και με είχαν αγχώσει πολύ. Είχα πάει στο ταμείο των υπαλλήλων της υπηρεσίας που εργάζομαι και είχα εισπράξει το ποσό ενός δανείου 20.000 ευρώ, προκειμένου να εξοφλήσω την τράπεζα η οποία μας έβγαλε το εξοχικό σπίτι σε πλειστηριασμό και προχώρησε σε κατάσχεση.

Hμουν πολύ στεναχωρημένη, γιατί αυτό το σπίτι είχε φτιαχτεί με πολύ μόχθο και κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε με τα παιδιά εκεί για διακοπές. Δεν ήθελα με κανένα τρόπο να το χάσω, αν και οικονομικά ήμουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση, αφού βασιζόμουν μόνο στο μισθό μου. Τέλος πάντων ζήτησα από τη υπηρεσία δάνειο, για το οποίο μου κρατάνε κάθε μήνα 250 ευρώ από το μισθό.

Μόλις το εισέπραξα σε μετρητά πήγα στην τράπεζα και έστειλα 6.000 ευρώ σε έναν θείο, που είχε καταβάλει εγγύηση για να μη γίνει η κατάσχεση και τα υπόλοιπα 14.000 θα τα έβαζα σε λογαριασμό της τράπεζας τον οποίο όμως δεν είχα και έπρεπε να τηλεφωνήσω να μου τον πουν. Και ώσπου να τελειώσω με όλα αυτά η τράπεζα έκλεισε. Έτσι σκέφθηκα να αφήσω τα χρήματα, μαζί με όλα τα χαρτιά, όπως ήταν, μέσα στο αυτοκίνητό μου, στο τσεπάκι της πόρτας του οδηγού. Εκεί ποιος να τα πειράξει. Άλλωστε πρωί-πρωί θα πήγαινα να τα καταθέσω.

Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής: Λέγε διαρκώς την Ευχή!

Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά καθόλου το στόμα. Έτσι θα την συνηθίσεις μέσα σου και κατόπιν...

Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά καθόλου το στόμα. Έτσι θα την συνηθίσεις μέσα σου και κατόπιν θα την παραλάβει ο νους. Μη ξεθαρρεύεις στους λογισμούς, διότι γίνεσαι μαλθακός και μολύνεσαι.

«Ευχή, βία φύσεως διηνεκής», και θα δεις πόση Χάρη θα λάβεις…

Η ζωή του ανθρώπου, παιδί μου, είναι θλίψη, διότι είναι στην εξορία. Μη ζητείς τελεία ανάπαυση. Ο Χριστός μας σήκωσε το σταυρό, και μείς θα σηκώσουμε. Όλες τις θλίψεις εάν τις απομένουμε, βρίσκομε Χάρη παρά Κυρίου.
Γι’ αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζόμαστε, για να δοκιμάζει το ζήλο και την αγάπη που έχουμε προς αυτόν. Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή. Χωρίς υπομονή δεν γίνεται ο άνθρωπος πρακτικός, δεν μαθαίνει τα πνευματικά, δεν φθάνει σε μέτρα αρετής και τελειώσεως.
Αγάπα τον Ιησού και λέγε αδιάλειπτα την ευχή και αυτή θα σε φωτίζει στο δρόμο του.
Πρόσεχε να μην κατακρίνεις. Διότι από αυτό παραχωρεί ο Θεός και φεύγει η Χάρη και σε αφήνει ο Κύριος να πέφτεις, να ταπεινώνεσαι, να βλέπεις τα δικά σου σφάλματα. Αλλ’ όταν υποχωρεί η Χάρη για να δοκιμαστεί ο άνθρωπος, τότε γίνονται όλα σαρκικά και πέφτει η ψυχή. Συ όμως τότε μη χάνεις την προθυμία σου, άλλα φώναζε διαρκώς την ευχή με βία, με το ζόρι, με πόνο πολύ.
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Και πάλι και πολλές φορές, το ίδιο συνεχώς. Και σαν να ατενίζεις νοερά τον Χριστό να του λέγεις• «…Δόξα σοι, δόξα σοι, ο Θεός μου». Και υπομένοντας, πάλι θα έλθει η Χάρη, πάλι η χαρά. Όμως και πάλι ο πειρασμός και η λύπη, η ταραχή και τα νεύρα. Αλλά και πάλιν αγώνας, νίκη, ευχαριστία. Και αυτό γίνεται μέχρις ότου σιγά-σιγά καθαρίζεσαι από τα πάθη και γίνεσαι πνευματικός…
Η άσκηση, παιδί μου, θέλει στερήσεις. Θέλει αγώνα και κόπο πολύ. Θέλει να φωνάζεις μέρα και νύκτα στον Χριστό. Θέλει υπομονή σε όλους τους πειρασμούς και τις θλίψεις. Θέλει να πνίξεις θυμό και επιθυμία.
Θα κουρασθείς πολύ, μέχρι να καταλάβεις ότι προσευχή χωρίς προσοχή και νήψη είναι χάσιμο χρόνου· κόπος χωρίς πληρωμή. Πρέπει σε όλες τις αισθήσεις μέσα έξω να βάλεις άγρυπνο φύλακα την προσοχή διότι χωρίς αυτήν ο νους και οι δυνάμεις της ψυχής διαχέονται στα μάταια και συνήθη, σαν το άχρηστο νερό που τρέχει στους δρόμους. Ποτέ κανένας δεν βρήκε προσευχή χωρίς προσοχή και νήψη. Κανένας ποτέ δεν αξιώθηκε να ανεβεί προς τα άνω χωρίς πρώτα να καταφρονήσει τα κάτω.

πηγή: http://www.pentapostagma.

Περί προσευχής - Γέρων Ιωσήφ Ησυχαστής

Θὰ μακρυγορούσαμε, ἂν θέλαμε νὰ περιγράψουμε ὅλα ὅσα ἀφοροῦν τὸ θέμα αὐτὸ σὲ σχέση μὲ τὸ Γέροντά μας. Ἡ προσευχὴ ἦταν γιὰ τὸν Γέροντα ἕνα ἀπέραντο κεφάλαιο καὶ τὸ κύριο μέλημά του. Σὲ αὐτὴν εἶχε δοθεῖ ὁλόκληρος. Ὅλη τὴν ζωή του, ὅλη τὴν ἐπίδοση καὶ τὸν ἐνθουσιασμό του, ὅλη τὴν φροντίδα καὶ τὴν προσπάθειά του, ὅλο του τὸ εἶναι τὰ εἶχε ἀποθέσει στὴν ἀρετὴ τῆς προσευχῆς. Τί μποροῦμε νὰ ποῦμε καὶ νὰ περιγράψουμε ἀπὸ τὰ δυσπρόσιτα καὶ ἀπροσπέλαστα μυστήρια ποὺ ἀγνοοῦμε ἐμεῖς οἱ ταπεινοί, πτωχοὶ καὶ ἀδύνατοι ἀπὸ τὴ φύση καὶ τὴν κατάστασή μας;
Βλέπαμε ἐξωτερικὰ τὴν πρακτικὴ ζωή του. Παρατηρούσαμε, πόσο ἀνελέητα φερόταν πρὸς τὸν ἑαυτό του καὶ ἀνάλογα συλλογιζόμασταν. Ποιὸς ὅμως ἦταν δυνατὸν νὰ δεῖ ἢ νὰ περιγράψει τὸν ἐσωτερικό του κόσμο καὶ τοὺς ἀλαλήτους στεναγμούς του καὶ ὅλα ὅσα ἡμέρα καὶ νύχτα προσέφερε στὸν Θεό;
Δικαιολογημένες ἀπαιτήσεις μποροῦσαν νὰ τοῦ ἀποσπάσουν ἀνάλογες ὑποχωρήσεις σὲ σχέση μὲ ὁ,τιδήποτε πρακτικὸ τὸν ἀπασχολοῦσε. Στὴν τάξη ὅμως καὶ τὸν τύπο τῆς προσευχῆς ἦταν ἀδύνατο νὰ γίνουν ὑποχωρήσεις. Ἡ ἀκρίβεια καὶ ἡ ἐμμονή του στὸ θεῖο ἔργο τῆς προσευχῆς μαρτυροῦσαν τὸ ὕψος καὶ τὸ πλάτος τῆς φροντίδας του καὶ τὰ ἀντίστοιχα ἀποτελέσματα ἦταν πολὺ φανερά. Κατὰ τὴν κρίση τῶν Πατέρων μας, τὸ σαφέστερο δεῖγμα τῆς πνευματικῆς ζωῆς μιᾶς ψυχῆς εἶναι ἡ ἀδιάλειπτη προσευχὴ, ποὺ ὑπάρχει ὡς ἐσωτερικὴ μόνιμη κατάσταση καὶ ὄχι ὡς προϊὸν προσπαθείας. Καὶ στὸν πνευματικὸ Γέροντά μας βλέπαμε ὅτι τὸ κύριο μέλημα καὶ ὁ κύριος στόχος του ἦταν ἡ προσευχή.
Ὁ ἀείμνηστος μᾶς παιδαγωγοῦσε καὶ μᾶς ὑπεδείκνυε ἀκούραστα τὴν ἀξία καὶ τὸν πλοῦτο τοῦ καρποῦ τῆς προσευχῆς. Συχνὰ τόνιζε: «ἡ ἀκρίβεια τῆς ἐντολῆς αὐτῆς καὶ ἡ προσπάθεια τῆς προσευχῆς θὰ σᾶς ἀνοίξει τὴν πόρτα τῆς προσευχῆς» ἢ «αὐτὸ τὸ λάθος θὰ σᾶς γίνει ἐμπόδιο στὴν προσευχή».
Τὴν ἰδιαίτερη μέριμνα τοῦ Γέροντος γιὰ τὴν ἄσκηση τῆς προσευχῆς μπορεῖ νὰ τὴν διαπιστώσει ὁ καθένας καὶ ἀπὸ τὶς διάφορες ἐπιστολές του, ποὺ δημοσίευσε ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφός μας, ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου. Γράφει ὁ Γέροντας πρὸς ἕνα νεώτερο: «Ἡ νοερὰ προσευχὴ εἰς ἐμένα εἶναι ὅπως τοῦ καθενὸς ἡ τέχνη. Καθότι ἐργάζομαι αὐτὴν τριάντα ἓξ καὶ ἐπέκεινα χρόνια», δηλαδὴ σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἕως τότε μοναχικῆς του ζωῆς. Ἡ ἄνεση, μὲ τὴν ὁποία περιγράφει αὐτὴ τὴν παναρετὴ ὁ μακαριστὸς Γέροντας – τὴν ἀρχή της, τὴν λεπτομερῆ ἐξήγηση τῶν διαφόρων σταδίων καὶ καταστάσεων ποὺ ἀκολουθοῦν ὡς καὶ αὐτὴ τὴν ἔλλαμψη καὶ ἁρπαγή, στὴν ὁποία ὁδηγεῖ ἡ ἴδια αὐτοὺς ποὺ τὴν ἀσκοῦν μὲ ζῆλο –μαρτυρεῖ τὸν βαθμὸ τῆς προαγωγῆς μὲ τὴν δύναμη τῆς Χάριτος, καὶ τῆς κατοχῆς τῶν μυστηρίων καὶ τῶν ἰδιοτήτων τῆς προσευχῆς...

ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ"

"Ο ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ"


.                                                                                                                                           .

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ...
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ...
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ Η ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ...
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΝΟΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ  ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΑΝΙΚΗΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ, ΚΑΘΕ ΟΠΑΔΟ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ !!!

Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΠΟΥ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ, ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΙΑΡΚΩΣ:

ΠΙΣΤΗ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ...
Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΑΦΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΥ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟΡΡΟΦΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΑΣ, ΟΙ "ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ" ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΔΙΕΙΣΔΥΣΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ Σ' ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΙΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΟΥΝ ΜΕ ΕΥΛΟΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΚΡΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ...
ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΔΥΣΝΟΗΤΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ, ΧΡΟΝΟΒΟΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ...
Η ΝΟΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΟΜΟΡΦΥΝΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ...
ΘΑ ΟΜΟΡΦΥΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΜΠΟ ΤΟΥ, ΠΡΟΦΕΡΟΥΜΕ:
"ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΑΣ"
   ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Η ΝΟΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΒΟΗΘΑΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΡΑΙΜΟΙ, ΔΙΚΑΙΟΙ, ΗΡΕΜΟΙ, ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΙ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ, ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ, ΔΥΝΑΜΙΚΟΙ, ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ...
ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ (ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ,...) ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ 50ΑΡΙ ΟΠΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΗΧΟ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ:
"ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ" ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΓΛΥΚΑΝΕΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΛΥΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ...
ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΡΙΑ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΑ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ 33ΑΡΙΑ ΑΡΚΟΥΝ) ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΛΕΓΟΝΤΑΣ:
"ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ"
ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΕΛΕΗΣΕΙ ...
"ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΕ ΤΟΝ (ΤΑΔΕ)"
ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ:
"ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΜΕΣΗΤΕΥΣΤΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ (ΤΑΔΕ)"
ΚΑΠΟΙΟΣ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ:
"ΑΓΙΑ ΞΕΝΙΑ ΜΕΣΗΤΕΥΣΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ (ΤΑΔΕ)"
ΚΑΘΕ ΑΓΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΖΗΤΑΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ...
ΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΑΣ, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΟΥΜΕ ...
ΕΝΑ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ 33ΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΗ ΣΕ ΑΛΥΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΝ Η ΕΠΑΦΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΔΩΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ...
33 ΚΟΜΠΟΙ, 33 ΕΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΟΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΥΚΟΛΥΝΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ...
ΑΝ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΓΕΥΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ...
ΑΝ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΖΩΗ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΜΕ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΝΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΑΙΝΟΥΜΕ, ΑΦΟΥ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΟ ΘΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ !!!


+++